Добавлено (24.11.2012, 10:35)
---------------------------------------------
Сермаҳсул инсон ҳаётдан ҳадеб
олавермасдан, унга ўз
ҳиссасини ҳам қўшади...
Тўғри, сермаҳсул инсон ҳам
баркамол эмас, фариштадек
бегуноҳ бўлолмайди. У ҳар
доим "ўзим бўлай" (хаскашдек
фақат ўзи учун, эгоист қабилида
иш тутмаайди, ёки бирор
нарсасини бировларга бериб
юбормайди),, белкуракка ўхшаб
ўзидан четлатувчи, яъни
альтруист эмас, балки
бировларга ҳам бўлсин, менга
ҳам бўлсин (арра) деган
тамойилга амал қилади.
Белкуракка ўхшаб, ҳамма
нарсани ўзингдан четлатма,
хаскашга ўхшаб ҳамма нарсани
ўзингга тортма! Аррага ўхша-
ўзингга ҳам, ўзгаларга ҳам
бўлсин.
Юрий Боров