1995 yil 1 sentiyabr onajonim qo'limdan yetaklab ilkbora Maktabga olib borar ekan ko'zlarimda quvonch bilan butun borliqga ta'lim dargohida yurgan ustozlaru o'quvchilarga termulardim. Endi menham maktabga kelaman endi menham akalarim kabi sumka tokaman derdim o'z o'zimga. Ammo o'ylamasdimki hayotimning eng go'zal onlari bo'lgan ota onamga hohlaganimcha erkalik qila olgan, onajonimni bag'riga boshimni qo'yib mazza qilib uhlagan, qayg'u nimaligini bilmay baqir chaqir qilib ko'cha changitib o'yin kulgu qilib yurgan damlarim borgan sari ortda qolayotganligi xaqida sira o'ylamabman. 2004 yil 25 may talim dargohiga ilk bor kelganimgaham mana 9 yil bo'libdi bugun men uchun so'ngi qo'ng'iroq chalinadi. To'qqiz yil oldin ilkbor kelganimda qanchalar hursand bo'ldan bo'lsam bugunham shuncha hursandman chunki yana bir davon ortda qoldi endi novbat kasb tanlashga men aslo 11 sinifgacha o'qiy olmayman. Leki oradan yillar o'ti bu dargohni shunchalar sog'inishimni bilsam edi 11 si.ifgacha jon jon deb o'qimasmidim. Brinchi ustoz, brinchi muhabbat, brinchi maktub, brinch bo'sa, sevimli partadosh, chin do'stim, 9 yil borga o'qigan sinfdoshlarim, sinfdoshlarim bilan birga qilgan sho'hliklarim endi bularning bari ortda qolmoqda endi bularnin bari o'tmishga aylanmoqda. 2012 yil may Rossiyaga pul ishlash uchun ketmoqdaman ota onamdan, do'stlarimdan, yaqinlarimdan olislarga ketayapman qancha uaqt ularni ko'rmayman ular bilan birga quvonchi o'tish mumkin bo'lgan damlarimni yolg'iz mehnatda o'tkazaman. 2012 yil 17 noyabr tun soat 23.36 ushbu yozuvlarni oqqa tushurmoqdaman. Shuncha tunlarni bedor utkazib shu kabi bekorchi narsalarga ishlatibmanu biror bir foydali ishga sariflashni o'ylamabman. Nega hamisha ertangi kun uchun rejalar tuzibmanu o'tib ketgan kunlarim haqida sira o'ylamabman.......
